De voorbereiding ging super. Regelmatig stuiteren Ingeborg en ik. Mensen die toezeggen te komen. Scholen die het evenement in nieuwbrief delen. Ingeborg die een radio-interview mag doen over de avond enz. enz.
En ineens is het dan zover, de kickoff van Meetup043. Rond 18.15 zit ik nog snel met Mieke voor het gebouw wat te eten “uit bakjes”. Lekker en gezellig trouwens, nog even nagenieten van boekfeestje zaterdag en delen wat er daarna gebeurde.
Toch een beetje zenuwachtig. Of mijn intuïtie wel klopt en Ingeborg en ik dit samen kunnen zonder elkaar vantevoren een keer live gezien te hebben en zonder het programma uitvoerig te hebben doorgesproken.
De mensen in de bibliotheek Centre Céramique, zijn vriendelijk en duidelijk gewend aan bezoekers voor het zaaltje. We worden vriendelijk de weg gewezen de hele tijd, nog voor we wat kunnen vragen bijna.
En dan ontmoet ik Ingeborg. We gaan meteen aan de slag. De stoelen willen we graag in een kring omwille van het verbindende effect. En het kan prima als je met 20 mensen bent.
Er is koffie en lekker water geregeld. Daar betaalt iedereen eenmalig 2 euro voor en drinken daarna tot het op is 🙂
5 minuten vantevoren zegt Ingeborg dat ze een volgorde van auteurs in het hoofd heeft, of dat ok is. Ik heb daar nog niet bewust over nagedacht dus dat is ok. Spreken even door hoe wij nu het laatste uur voor ons zien. En dan beginnen we.
Ingeborg heet iedereen warm welkom. Oprecht blij dat het deze groep wel gelukt is om te komen. En kondigt aan foto’s te maken. De credits voor de foto’s zijn dan ook voor haar.
En dan krijgt ieder boek een kwartier. Eerst de auteur die vertelt over het waarom van het schrijven en het boek, hoe dat schrijven gaat. Dan de lezer die dat aanvult met waarom het voor zichzelf en docenten een fijn boek is, vragen van de aanwezigen en als er nog tijd over is wordt er een stukje voorgelezen.
Gaby Gijsberts (auteur van Alledaagjes, een bundeling van een veertigtal columns).
Geen foto van lezer, dat was Ingeborg 🙂
- Mieke Haverkort (auteur van Duurzaam pionieren in het onderwijs)
- Frans Wilms (auteur van Groeien in leiderschap)
Zelf in verbinding blijven en de tijd bewaken was wel een dingetje. Bij 14 minuten stop ik een beetje met luisteren en zoek naar een moment om duidelijk te maken dat de tijd op is. Breek dan vrij rigoureus in in het proces. Ik kan dat omdat ik graag wil dat ieder boek/auteur evenveel tijd krijgt en deel 2 van de avond ook belangrijk is. Ingeborg verbindt dan weer.
Vervolgens mag iedereen even kort het boek introduceren dat zij meebrachten als leestip. Hier houden we de vaart erin door iedereen te vragen niet teveel uit te wijden. De boeken spreken aan, mensen willen graag titels uitwisselen en dus maken we even een foto van de boeken. Missen we wel de boeken waarover verteld werd maar die fysiek niet aanwezig waren.
Dan pakken mensen weer wat te drinken en kiezen met wie ze even verder willen praten. Ik geniet van de clubjes die gevormd worden en tussendoor wisselen. Als ik erna rustig naar de foto’s kijk geniet ik na van de betrokkenheid die ik zie.
We sluiten af met eerst een korte ronde: Wat zou een onderwerp kunnen zijn voor een volgende meetup.
- (eigenaar van) verandering, change management
- visualiseren in het onderwijs
- faalangst, growth mindset, kracht van imperfectie
- kleine zaken/veranderingen met grote impact
- talentontwikkeling/floreren
- toetsobsessie – formatief toetsen
- clinic run/ mindfulness
- passie
- rol van ouders en opvoeders in de klas
En dan de afsluitende vraag. Bij andere meetups hoor ik steeds dat je er met meer energie vandaan gaat dan waarmee je gekomen bent. Ik vraag of dat gelukt is. Men zegt van wel!
Stuiter stuiter.
Dan sluit de bibliotheek (21.00) en gaan we naar het cafe ernaast, voor wie nog wil napraten.
We proosten op de kickoff.
Ingeborg en ik maken op gevoel een voorselectie voor onderwerp en datum en toetsen dat met diegenen die er nog zijn.
Het wordt 21 september 2017 en het onderwerp wordt visualiseren. En terwijl we dat als groep besluiten komt een mailtje van Diana binnen. Dat ze een locatie heeft en een workshop rond visualiseren. Enfin, iets met moeiteloos…
Een andere school had trouwens ook al een plek aangeboden voor de volgende keer. Dat wordt dan waarschijnlijk de keer erna. Maar zeker weten doen we dat niet. Want vanaf nu gaat het organisch groeien, gaan mensen de verantwoordelijkheid voor het organiseren van 1 sessie pakken of niet, gaan onderwerpen opgepakt worden omdat iemand zich daar sterk voor maakt of niet. Ingeborg en ik blijven dat zolang het nodig voelt faciliteren.
Rond middernacht vertrek ik naar huis. Nog een aantal fijne gesprekken rijker dus. En dat voelt als het einde van
een bijzondere avond.
En een bijzonder – moeiteloos – proces. Waarbij moeiteloos niet slaat op de moeite die je doet, want het is wel dingen doen, maar op het feit dat het geen energie kost, eerder oplevert.
PS Als ik vertel dat dit zo fijn werken is zegt men: dat komt omdat er hier geen verwachtingen zijn waaraan je moet voldoen, geen kaders waaraan je je moet houden. Dat is hier op school/werk wel anders. En ik vraag me dan af. Is dat zo?