De lerende docent

In ontmoeting de volgende stap te zetten

Het geleerde van prototype 2: Bomen over geld

Vandaag sluit de app-groep van “Bomen over geld”. Een mooi moment om het ook voor mezelf af te sluiten door erover te bloggen. Kan ik hierna de ramen poetsen en dan is het helemaal afgerond. (leg ik straks even uit 😛 )

Het proces, eigenlijk verraderlijk simpel.

Een onderwerp komt bij een aantal mensen bovendrijven.

Ik stel een datum en een ritueel aan het eind van de dag vast, gebaseerd op wat de deelnemers aangeven te willen leren.

Ik open een app-groep waaraan alle deelnemers worden toegevoegd. We delen een dikke maand onze vragen, ervaringen en inspiratie met elkaar.

We komen een dag (van 10 tot 16) bij mij thuis bij elkaar. Een gedeelte van het programma vul ik in, gebaseerd op wat ik aanvoel dat behulpzaam is om het co-creatie-werk te ondersteunen. Lunch is ook een co-creatie :).  Ieder neemt iets “passend bij de dag” mee.

Aan het eind van de dag is het dan tijd voor het ritueel .

Nog 2 weken blijft de app-groep open om de naweeën te delen. Daarna maken we ruimte voor nieuwe verbindingen door deze af te sluiten.

Het ritueel aan het eind van de dag.

Maak jouw visie over geld duidelijk aan een boom naar keuze. Twee voorwaarden: je moet je verhaal zelf geloven (bomen zijn ontzettend goeie leugendetectors) en hij/zij moet vanuit haar pespectief op leven jouw verhaal kunnen begrijpen.

Waarom deze opdracht

We zijn een beetje verleerd om het geldverhaal dat we elkaar vertellen ter discussie te stellen. Het eerste deel van de opdracht vraagt dat je echt onderzoekt wat jij zelf gelooft over geld en waarom. Het tweede deel vraagt dat je je verhaal over geld spiegelt aan de natuur, aan het leven.

Wat deed de opdracht met mij

Zo ben ik bezig geweest met het verschil tussen geld als je vanuit het schaarste perspectief kijkt en vanuit het overvloed-perspectief. Ik koos uiteindelijk, ietwat aarzelend,  voor het tweede perspectief om vanuit te leven.

Daarvoor moest ik wel nog een keer langs: ben ik het wel waard. Dit was het antwoord daarop (via hoofdstuk uit boek, Je kan je leven helen, Louise Hay).

Bovendien heb ik versneld mijn “life-story” uitgewerkt. Waarbij dan blijkt dat de plaats van geld voor mij niet gekoppeld is aan het moment van impact. Wel valt onder de categorie middelen die je ontvangt, koestert en inzet voor geloofwaardige verhalen.

De App-groep vooraf

In die voorbereidingsweken gebeuren echt gave dingen. De hoeken en gaten van de opdracht worden onderzocht. Het gaat over geven, over ontvangen, over overtuigingen, over bomen. Schilderijen, foto’s, teksten, experimenten/ervaringen in het dagelijkse leven, reflecties worden gedeeld. Inspireren dan weer de rest om een ander weggetje uit te proberen. Om ook eens “iets geks” te doen.

Mijn verhalen en keuzes zijn aangescherpt en/of van perspectief gewisseld door die interacties. Zo speels verrijkend! 

We leren tussendoor dat we onderling wel schakelen op DOOR-vragen, niet op neppers. DOOR-vragen zijn vragen die je rondom het thema ECHT bezighouden. Neppers zijn antwoorden verpakt in een vraag.

De dag zelf

Tot de ochtend van de dag zelf had ik geen idee hoe de dag eruit zou zien.

Ik had een fles lekkere alcoholvrije bubbels geregeld bij mijn favoriete lokale wijnhandel. Omdat ik aanvoelde dat het meeste werk al verzet was. Om te vieren dat we al zover waren gekomen. En dat was het dan.

En toch. Als ik dan het huis begin klaar te maken gebeurd er weer iets bijna magisch. Op de keukentafel verschijnen kaarsen, vilten diertjes, glazen edelstenen, houtblokken, de uitnodiging, de verbindingslijn. Allemaal intuïtief bij elkaar gesprokkeld. Ik gebruik het fototoestel om te checken of het klopt. De hele tijd zeg ik nee tegen de foto *grijns*, op een gegeven moment zo in flow dat ik geen foto’s meer maak. Enfin, ongeveer zo zag het eruit op die keukentafel.

Ik splits mijn eigen verhaal in vier fysieke plekken (oneness-je doet ertoe, intentie-koester je hogere doel, vibe-laat je kleuren zien, middelen-spendeer je middelen aan geloofwaardige doelen) en leg daar wat spullen neer die bij die plek passen.

Zorg dat de energie klopt (welkom, geur, drum)

En dan is het huis klaar en heb ik de start, die de co-creatie kan ondersteunen, dus ook gevonden.

De eerste verrassing komt als een extra deelnemer van 16 aanschuift. Bij wat koffie, thee en meegebracht lekkers vraag ik de de deelnemers om een woord te schrijven op het briefje onder hun kaars. Om hen vervolgens mee te nemen langs de 4 plekken van mijn verhaal. In het begin vertel ik wat gehaast, lastig om ruimte te nemen voor mijn eigen verhaal. Later gaan mensen mijn verhaal aanvullen met muziek, met hun verhalen. Wordt het raam als bord gebruikt. Precies daar was ik onbewust naar op zoek was. Een kapstok om de verhalen tijdens de dag bij elkaar te hangen. Er ploppen ook nieuwe DOOR-vragen op.

Bij de lunch zijn we zover dat de verhalen tot dan gedeeld zijn en is er lekkers en bubbels.

Vervolgens werken we nog aan onderdelen van het verhaal van de deelnemers. Om vervolgens iets voor 16 erachter te komen dat de dag voorbijgevlogen is. We gaan dan ook niet naar buiten maar ieder met ons houtblok naar een fijne plek in het huis om de dag/ritueel even persoonlijk af te ronden. Daar komt veel creativiteit bij vrij. Zo leuk.

De App-groep achteraf

Ik deel daarin hoe ik zorgvuldig de symbolische spullen van onze dag een plek geef/opruim. Dat hoefde niet met de houtblokken. Die waren al meegenomen (=kracht van symbolen)

Gaaf om daarna te zien hoe mensen met het geleerde aan de slag gaan in het echte leven. Elkaar daarbij ook aanstekend. Om uiteindelijk ergens te eindigen op de gezamenlijke grond die “geld als middel, overvloed, balans geven/nemen en vertrouwen in het leven” klinkt.

De extra wow-factor voor mij.

Achteraf beschouwend kijk ik eens naar de drie dingen die ik bij elkaar had geschreven bij mijn ontslag, over waar ik heen wil.

En ik herken al:

  • op originele manier invulling te geven aan die ruimte, aan dat co-creatief proces van levendig leren (=cyclisch, verbindend, verdiepend)
  • ruimte en ondersteuning bieden aan (jonge) professionals die beginnen hun duurzame bijdrage aan de wereld waar te maken. Professionals die zo anders duurzaam willen doen dat daarvoor oude denk- en doe-patronen worden losgelaten en vervangen door iets nieuws.
  • met mijn unieke bijdrage een hoofd/hart/handen leeromgeving faciliteren die het leren, van wat nodig is om de hartenwens te kunnen verwezenlijken, mogelijk maakt. Een hoofd/hart/handen zaak, een zaak van verbinden en werken op verschillende lagen, van co-creëren.

Ik herken ook fases van het community-leren die ik meer dan een jaar geleden bij elkaar zette. Ik maakte er zelfs een film van.

Zo cool om die fases van het communityeleren allemaal, de een al wat groter dan de ander, terug te zien in dit proces.

  1. vraag: Er is een vraag die er voor ons echt toe doet . En we gaan op zoek naar een antwoord. Wetend dat er niet een antwoord is en dat het antwoord voorlopig is.
  2. Het bestuderen van studiemateriaal: we bestudeerden enkele  gebruikelijke relevante bronnen. Heel beperkt omdat voor ons allemaal dat gesneden koek is gezien onze vakkennis.
  3. Onderzoekend op pad: We onderzochten buiten de gebaande paden, de glorende toekomst, ongebruikelijke bronnen, de tegenstanders. Experimenteerden & speelden.
  4. Voelen: We namen de tijd om te voelen: wat doet dat met mij, de ander, de aarde, het geheel.
  5. Betekenis geven: Wat past bij mij, mijn missie, mijn talenten, mijn principes. Wat is het gevolg hiervan, ga ik anders denken/voelen/handelen.
  6. Tonen: We delen veel, blij met wat we leerden.
  7. Applaus ontvangen: er werd open, met waardering gekeken en geluisterd naar die bijdragen, voor elkaar gespiegeld.

Het is echt totaal iets anders om te bedenken dat iets kan werken en te voelen dat het werkt. #dankbaarvoorhetmoment

Samenvatting

Mijn gezin ziet het laatste eind van de workshop, wat het met mijn energie doet en willen helpen om dit vaker te laten gebeuren. Wat levert het je toekomstige deelnemers nou eigenlijk op mama, waar zouden ze voor willen betalen? Ik kom tot:

  • een ervaring van rock-bottom co-creëren, het co-creëren waarbij je perspectief op een onderwerp wordt gevormd door het samen te maken
  • een ervaring van levendig leren (cyclisch, verdiepend, verbindend) in een community
  • persoonlijke doorbraakjes die nodig zijn om je pad als professional duurzaam te maken

En daar word ik dan blij van. #workinprogress. Klinkt volgens mij nog wel een beetje te ingewikkeld voor de verkoop *grijns*

Verder Bericht

Vorige Bericht

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 De lerende docent

Thema door Anders Norén