Het gerucht gaat dat op de agenda van de faculteitsmiddag het propedeuserendement staat. Laten we eens gek doen en het niet hebben over het rendement. Wel over de propedeuse. Ik heb als eens geschreven over propedeuserendement, monster of een kans. Dat wil ik niet herhalen. Wel weer iets toevoegen.
Ik heb zoals dat heet “een zwak” voor propedeusestudenten. Heerlijk vind ik het als ik ze zie ontwikkelen van iemand die wel wat wil doen met cijfers tot een iemand die echt wil blijven om het vak te leren. Dit jaar was daarom voor mij het beste jaar van de drie. Want meer studenten dan voorgaande jaren hebben mij laten zien dat ze die ontwikkeling doormaakten. En dus hoop ik dat we niet gaan focussen op het propedeuserendement. En ja, ik weet waarom het wel belangrijk is. Maar een focus op rendementen gaat mij niet opleveren waar ik echt warm van word (rode lijn)! Bij gewenst (einde P) in onderstaand schema wil ik graag zetten:
- een student die naast de aangeboden stof, actief op zoek gaat naar extra leren.
- een student die persoonlijk gegroeid is en weet wat er nog allemaal geleerd kan worden.
Ik heb via een andere blog met een deel van de studenten hierover ook al van gedachten gewisseld. (Nieuwsgierig, kijk dan hier.) Op de faculteitsmiddag wil ik het graag hebben over wat er al wel goed gaat. Wat we zouden kunnen versterken. Ik wil graag dat we de vakantie ingaan met met een gedeelde mindset en een stapeltje ideeën. Daarvoor heb ik 5 stellingen geformuleerd, gebaseerd op mijn beeld van hoe je die gewenste situatie (die metamorfose) kan bereiken. Wie doet er mee.
We willen dat (alleen) de “vissen” vertrekken:
- Wat heeft goed gewerkt om studenten te laten voelen dat ze de goeie studie hadden gekozen. Wat zouden we nog meer kunnen doen?
- Wat heeft de anderen doen inzien dat dit niet de studie voor hen is. Wat zou dat proces versnellen?
Nurture brilliance, niet een apart programma maar iedere dag.
- Waar zijn we erin geslaagd om studenten die zich richting “gewenst” begeven aandacht te geven. Hoe zouden we dat nog meer kunnen doen? (want wat je aandacht geeft dat groeit)
Wij docenten zijn kippen, geen mezenouders.
- Studenten moeten leren het voor zichzelf te ontdekken. Deze definitie van leren is ambitieus. Het begin hiervan is: waar zijn we erin geslaagd ze zelf te laten scharrelen, niet alleen “goed uit te leggen”. Kunnen we dat nog versterken.
We willen iets betekenen voor onze omgeving.
- Waar zijn we erin geslaagd om de creativiteit en denkkracht van onze studenten in te zetten voor het leveren van een bijdrage aan de eigen faculteit en/of de omgeving.
Hoe geven we die kwetsbare knop de ruimte.
- Het vraagt lef om bereid te zijn ervaringen op te doen. Daarvoor heb je zelfvertrouwen nodig. Een positief zelfbeeld. Het idee dat het kan. Wat hebben we daarvoor al in huis.
Ilse Meelberghs 1 juni 2012
Het eerste signaal is binnen. Heerlijk een reactie, dan krijg ik een gevoel hoe het landt aan “de andere kant”. Deze reactie is er een van, oh niet simpel, ik denk erover na. Heerlijk vind ik dat. Aangezet hebben tot denken. Maar laten we het ook niet groter maken dan het is. Op dit moment hoeven we alleen maar te besluiten dat dit verhaal de moeite waard is om een deel van de faculteitsmiddag aan te besteden. We kunnen dan alles doen, of een klein stukje.
Wat ik in ieder geval wil doen is mijn collega’s bedanken.: “Dit verhaal is tot stand gekomen door veel leren over leren. Dat heb ik ook gedaan door met jullie te praten, naar jullie te kijken. Daarvoor bedankt. En je hoeft het niet met me eens te zijn. Misschien leer ik wel nog meer als je dat niet bent!”
Ilse Meelberghs 4 juni 2012
Ik heb een “first follower”. Via de mail. Ik ben er superblij mee. Hij/zij wil dit wel proberen op de faculteitsmiddag.
En ik wil nog even een spreuk van Goethe toevoegen:”Behandel iemand zoals hij nu is en hij zal zo blijven. Behandel iemand zoals hij kan zijn, en hij zal zo worden”
Ilse Meelberghs 5 juni 2012
Ik heb net anderhalf A4-tje gelezen van een collega nav deze blogpost. Een prachtig pleidooi voor didactiek en aandacht daarvoor. Geweldig.