Heerlijk, als iemand de moed/moeite neemt je een tegengeluid te sturen over iets wat je aan het uitzoeken/uitproberen bent. Namelijk open lezen/luisteren naar wat die ander te vertellen heeft, erover nadenken, in dit geval zelfs even reageren. Soms opent het voor mij nieuwe perspectieven. Zoniet dan scherpt het het perspectief aan.
Dat deed Mieke deze week. Dankjewel Mieke voor deze denkoefening.
@IlseMeelberghs Ter info: een artikel waarin men sceptisch is over aanleren van kritisch denken. http://t.co/bDRJv0Hikh
— Mieke Haverkort (@MiekeHaverkort) 10 augustus 2014
Wat bij me opkomt tijdens het lezen ervan:
Het is eigenlijk dezelfde discussie als bvb over de softskill feedback geven. In 2 lessen van anderhalf uur laten we de studenten ermee kennismaken en oefenen. In mijn les met dat deel dat ik zelf ook beheers en weet dat het werkt. Simpelweg doordat ik het regelmatig doe. En ik zou graag zien dat er (nog) veel frequenter feedback (door studenten en docenten) wordt gegeven tijdens de opleiding.
Ikzelf zou misschien nog een stapje verder gaan dan in de alinea hieronder. Je hebt docenten met een passie voor “deep conversation” nodig als je critical thinking grondig wil implementeren. Omdat die, naast het aanleren ervan, ruimte zullen maken in het curriculum voor het toepassen/gebruiken ervan.
The truth is that you can’t teach people to be critical unless you are critical yourself. This involves more than asking young people to “look critically” at something, as if criticism was a mechanical task.
As a teacher, you have to have a critical spirit. This does not mean moaning endlessly about education policies you dislike or telling students what they should think. It means first and foremost that you are capable of engaging in deep conversation. This means debate and discussion based on considerable knowledge – something that is almost entirely absent in the educational world. It also has to take place in public, with parents and others who are not teachers, not just in the classroom or staffroom.
The need for teachers to engage in this kind of deep conversation has been forgotten, because they think that being critical is a skill.
En niet eens ben ik het met:
We need only to teach the best that is known and thought and “criticism” will take care of itself.
Waarom zouden we het op “vanzelf” komen laten aankomen als we de vaardigheid belangrijk vinden.
Daarnaast ervaar ik nu zelf (traject kritisch denken) dat gericht kennis opdoen rondom “critical thinking” en bewust oefenen/ervaren en reflecteren erover maken dat ik het beter kan. Meer doe.
En critical thinking zelf geeft aan dat een onderdeel ervan is … intellectuele bescheidenheid = weten wanneer je het niet weet. Omdat er veel meer is dat je niet weet dan wat je wel weet 🙂
Ilse Meelberghs 13 augustus 2014
Even plaatsen in naam van Els, omdat reactie plaatsen even niet lukt:
Volgens het artikel : To be a Socrates today means knowledge first.
Dat is wat we met het traject Kritisch Denken aan het doen zijn: onderzoeken en ervaren van aspecten van het Kritisch Denken zijn waardoor kennis wordt opgebouwd om integer kritisch te kunnen zijn.
Bewust en beredeneerd de samenhang van het denken, voelen en willen doorgronden omdat kritisch-zijn volgt uit Kritisch Denken en niet andersom.
Dat komt je niet allemaal zomaar aanwaaien. Daar heb je wat voor te doen!
Els