Hij trok mijn aandacht, deze tweet:
Good news. Five innovative secondary schools will start using @targetprocess to visualize students learning processes! @agoraroermond #1516
— Guido van Dijk (@guidovandijk) 3 juli 2015
Guido is een van de docenten van het docententeam van Agora. Een team dat helemaal niet zo groot is als hun acties doen lijken. Komen we straks nog op terug waarom dat belangrijk is om te vertellen. Ik reageerde: 1. Agora heeft heel erg mijn interesse, 2. learning processes vind ikzelf beregaaf en ben erg benieuwd naar de ICT-ondersteuning die zij gekozen hebben. En 3, ik zie kans om hun te ondersteunen terwijl onze studenten iets waardevols kunnen toepassen (process mining, big data, integrated reporting)
@guidovandijk Super! Vraag me wel eens af. Wij hebben studs die processen (leren) doorzien en getallen analyseren. #stageplek ?
— Ilse Meelberghs (@IlseMeelberghs) 3 juli 2015
Vandaag was ik er.
Alles wat nu volgt is gebaseerd op een uurtje er zijn. Ik ben onder de indruk van het lef van dit team (en leerlingen/ouders) om gewoon op weg te gaan en onderweg te kijken wat ze nodig hebben. En ja, er zijn nog dingen nodig, genoeg kansen om te helpen versterken.
Guido nam me kort mee door “de techniek” achter Agora. (op Slideshare is meer van de presentatie te vinden).
En liet me wat onderdelen zien van Target Process. Heerlijk. Als bedrijfseconoom ga ik lichtjes kwijlen. Niet omdat alles al in orde is. Maar bij het zien van de mogelijkheden. De mogelijkheid om geïndividualiseerde leertrajecten ook collectief in beeld te brengen. In tekst, dashboards en …
Ik zie, heel kort door de bocht, een systeem dat oa alle projecten, activiteiten van de leerlingen vastlegt. En waarbij dan heel veel mogelijkheden zijn om die datasets in beeld te brengen.
Wat me opviel is dat wat vastgelegd wordt, de ontwikkeling van leerlingen is, conform de visie. En dat die nog niet gekoppeld worden aan de opgelegde einddoelen.
Als bedrijfseconoom gaat het dan kriebelen. In onze termen, dan heb je dan je interne rapportage beter op orde dan je externe. Omdat de basisdata aanwezig zijn kan dat natuurlijk ook achteraf. Dat is (mijn ervaring) alleen fundamenteel meer werk.
Het eerste idee voor ondersteuning is geboren. Moet het nu al, die labels toekennen? En welke “labels” moeten de activiteiten/producten van de leerlingen krijgen in het systeem om straks makkelijk extern te kunnen aantonen dat die behaald zijn. Rekening houdend met het feit dat alle niveaus aanwezig zijn (VMBO, HAVO, VWO) Het is nadrukkelijk de bedoeling dat de studenten vanuit hun nieuwsgierigheid hun eigen leerweg kiezen. (en de docenten vanuit hun professionaliteit daar dan die “labels” op plakken?)
Vervolgens gaat het gesprek over dat leerlingen tijdens hun project al zouden kunnen leren van hun medeleerlingen (bronnen/proces/(tussen)resultaten). En gaat het ook over het adviseren van de volgende stap, bij het maken van de begin-mindmap (wat wil ik leren) de leerlingen items aanreiken die net buiten hun blikveld vallen.
Dat leidt tot een tweede idee: kan je de processen/bronnen die de leerlingen gebruikten (en de data die je daarover vastlegde) ook basis laten zijn voor het aanbieden van zo’n extra mindmap-bolletje aan een andere leerling. Om te passen binnen de visie kan het niet zo zijn dat dat mindmapbolletje dan moet toegevoegd worden. De leerling kiest. (lijkt op de aanbevolen artikelen van Amazon, je krijgt een optie maar hoeft niet te kopen).
Conclusie: de ideeën borrelen. De verdere inrichting van het Target process systeem gaat eigenlijk ook over:
Hoe maak je ontwikkeling (intern en extern) zichtbaar in deze nieuwe vorm van onderwijs.
En kan je de data die je verzameld vervolgens gebruiken om het leren van de volgende te ondersteunen.
En dat, vind ik eigenlijk een te grote en te gave klus om alleen aan die paar docenten van Agora over te laten. We kunnen met zijn allen erg veel leren als we hun zoektocht ondersteunen.
Stel eens dat het nieuwe onderwijs er zo gaat uitzien:
Dat leerlingen steeds nieuwe manieren vinden om tot die einddoelen te komen. Omdat ze hun eigen vragen, nieuwsgierigheid volgen. Lopen ze dan misschien toch ook voor sommige onderdelen hetzelfde pad (om dat uit te zoeken kan je bvb procesmining gebruiken)? Wat leg je dan tijdens de rit vast in het systeem? En hoe rapporteer je dat dan? Is dat aanbieden van vervolgstappen op basis van eerdere ervaringen helpend? Ik krijg energie van de vragen die dit alles oproept. Ik ga echt proberen die inrichting van Target Process vanuit mijn vakgebied mee te ondersteunen. En ik begin maar eens met uit te zoeken hoe Guido een stagiare kan regelen bij ons. Jammer dat ik dat kaartje waar dat op staat in Sittard heb laten liggen 🙂
Ik kijk uit naar het vervolg. Een vervolg dat zij sturen omdat het moet passen bij het tempo dat zij aankunnen.
Zij doen het echte pionierswerk, met de leerlingen samen.