Het loopt uit de hand *grijns*
Dat boek: Imaginary world. Dat verbeelden van die wereld waarin ik graag zou willen wonen.
Het is prachtig, lege bladzijde na lege bladzijde vult zich. Iedere dag komt er iets bij. Dat komt ervan als je het onderdeel maakt van een 100 dagen ritueel.
Doordat we met een groepje zijn en we via berichtjes onze maaksels delen krijg je aanmoediging en mooie vragen. De middag waarop we live samen eraan werkten was echt bijzonder en gezellig.
Het boek vult zich dus. Met plaatjes, met teksten die belangrijk waren bij scharniermomenten, met teksten uit de 13 oorspronkelijke clanmoeders. Creaties ontstaan.
Ik begon nochtans voorzichtig, braaf de opdracht volgend. Ook nog braaf om de opdracht heenwerkend.
Ik heb de neiging om beschouwend, spiritueel in te vullen. Maar dat kan ik niet blijven volhouden, stomme opdrachten :).
Langzaam kruipt de spiritualiteit in de dagdagelijkse realiteit. De werelden gaan zich langzaam mixen.
En dat blijkt de wereld te zijn waarin ik graag wil wonen.