Op Facebook komt deze voorbij.
Een hele rijke mijnheer die pleit voor een dramatische groei in het minimumloon, een groei van middle class, om groei en welvaart te krijgen.
Ik luister omwille van de sociale ongelijkheid en realiseer me hoe ik opgeschoven ben in mijn denken.
Ik luister, hoor hem praten over “prosperity” als in “veel kunnen consumeren” en denk, nee, we kunnen niet meer groeien in consumeren.
Verhoging van minimum inkomen, nee, doe een basisinkomen.
Ik hoor hem praten over dat hij, die 1000x meer verdiend, niet 1000X meer kan uitgeven. En denk, ja, geld zou een houdbaarheidsdatum moeten hebben zodat je niet mateloos kan oppotten (idee van een vriendin van me toen we het hadden over nieuwe geldsystemen, zag het ook terugkomen in de film “Normal is over”)
En ik denk vooral, we hebben dringend een alternatief nodig voor kapitalisme.
Rob Alberts 2 juni 2016
Een houdbaarheidsdatum voor geld?
Dan toch wel zo dat er een pensioen mee te verzamelen is?
Vriendelijke groet,
Ilse Meelberghs 3 juni 2016 — Berichtauteur
Rob,
Het is (nog) niet doordacht. Het doet denken aan een plaatje. Als je een huis propvol katten of kranten hebt verzameld vinden mensen je gek. Als je zoveel geld verzameld dat je het onmogelijk kan opmaken ben je succesvol.
En een quote van Rudolf Steiner: ” We moeten in de moderne praktijk de weg vinden waarbij geen mens voor zichzelf hoeft te zorgen maar alleen voor anderen waarbij op die manier ook het beste voor iedere enkeling wordt gezorgd. Dat zou als idealisme kunnen worden opgevat: maar ik maak u er nog een keer op opmerkzaam dat ik in deze voordracht nog idealistisch, noch ethisch spreek maar in plaats daarvan louter economisch” 26 juli 1922
Fijne dag vandaag
Ilse