De lerende docent

In ontmoeting de volgende stap te zetten

Opmerking over promoveren.

IMG_6436Bij het presenteren van mijn onderzoeksvoorstel vorige week, de opmerking “Dit onderwerp hoort zo bij jou, zou je er niet op willen promoveren” Het hield me bezig vorig weekeind :). Ook omdat ik eigenlijk voor het eerst in mijn leven niet gewerkt had voor “het hoogst haalbare”, gewoon gewerkt had om te voldoen. Blijkbaar ziet men iets wat ik goed kan. Ik wil het erover denken wel met jullie delen.

Wellicht zijn het overtuigingen die niet kloppen. Maar er zijn wat dingetjes die ik heb tegen wetenschappelijk onderzoek/ promoveren:

  • De strakke structuur.
  • Het mag niet samen.
  • Je mag onderweg niet delen.
  • Perspectief op valideren.

Onder welke voorwaarden zou ik wel willen promoveren vroeg ik me af.

Onderwerp

De redenen dat ik het überhaupt afvraag is omdat je met een promotie-onderzoek iets wetenschappelijk kan maken. Dat je daarmee de ingang voor hoofd-mensen naar je onderwerp makkelijker maakt. En omdat het de enige plek is waar je voor jarenlang in een onderwerp te verdiepen geld krijgt. Geld dat je helpt je leven te leiden tot het onderzoek is afgerond.

Nou, er is een onderwerp dat me nog meer bezighoudt dan professionele identiteit (Onderzoeksvoorstel Ilse Meelberghs v5) en dat is hoe organisaties radicaal anders georganiseerd dienen te worden opdat we op het kruispunt waarop we nu staan de afslag nemen naar “in symbiose”. Die radicaal andere organisatie is een gevolg van een radicaal andere visie op economie. Van beide begin ik de contouren te zien, maar “hoe dat dan in de praktijk zou gaan” kan ik nog niet in “praktijktaal” uitdrukken. Het sluimert in de intuïtie.

Het kruispunt:

  • afbraak van de mensheid en wellicht ook van de aarde zoals we die nu kennen
  • leren zien dat we een deel zijn van het geheel en onze bijdrage aan overleving en groei ervan leveren: persoonlijk en in organisaties.

Ik begin een poging te doen een promotie-onderwerp te bedenken.

Het diepere onderliggende doel van het onderzoek zou zijn, het verbinden van het spirituele met het organisatieontwerp.

  • spiritueel als in: een organisatie, zielen in beweging, ziel leidend en in beweging, gegrond, verbonden met het universum.
  • hoe organiseer je opdat een organisatie bijdraagt aan het human capital (integrated reporting)

Omdat ik geloof als je een organisatie kunt scheppen waar je ziel leidend mag zij, je je echt verbonden voelt met het geheel, alles ertoe doet, je dan hele mooie waardecreatie ziet bij het human capital. En als vanzelf goed bent voor het geheel.

Die verbinding kan je dus wetenschappelijk maken door een promotieonderzoek.

Om te beginnen zal ik dan wetenschappelijk moeten onderbouwen hoe ik aan dat inzicht kom. Om vervolgens een organisatie-ontwerp te bedenken en dat vervolgens te empirisch te toetsen. Maar hoe werkt het dan als je merkt dat (delen van) je ontwerp niet werken. Kijk, als het niet werkt of gedeeltelijk niet werkt wil ik eigenlijk kunnen stoppen of het traject grondig aanpassen. Ik heb geen enkele behoefte om tijd te steken in bewijzen dat het niet werkt.

Volgens mij mag het in de onderzoeks-structuur niet. Eenmaal begonnen dien je het op de vooraf afgesproken manier af te maken.

Credit delen, het plezier van co-creeren

Ik heb geen enkele behoefte aan “mijn naam op een onderzoek”. En zou graag gebruik willen maken van de collectieve intelligentie, vrijgemaakt door dialogen en persoonlijk (spiritueel) werk.

Waar vind ik mede-onderzoekers die op die manier willen samenwerken? En financiers die dat zien zitten?

Delen van de voortgang.

Zonde vind ik het, dat je 4 jaar lang online moet zwijgen over je onderwerp, je bevindingen onderweg.

  1. Als je online deelt kunnen anderen zaken aandragen die helpend zijn
  2. Waarom zou het 4 jaar moeten duren voordat mensen mee kunnen profiteren van wat je leert onderweg. Promoveren wordt betaald met gemeenschapsgeld.

Dus als er niet gedeeld kan worden, trek ik de lengte van het traject niet.

Valideren

Tijdens het weekend had ik er ook (on- en offline) gesprekjes over met een vriendin.

De conclusie was dat ik wel een onderzoekende houding heb, wel echt op zoek ga naar validatie.

beoordeling van geldigheid of juistheid

Alleen de manier waarop is niet een pure “hoofd-zaak”.

Conclusie

Ik ga dat onderwerp wel uitzoeken. En ga ook de geldigheid beoordelen. Alleen, de structuur van een promotie-onderzoek past niet bij mij, bij hoe ik werk en leer.

Verder Bericht

Vorige Bericht

6 Reacties

  1. Rob Alberts 5 juni 2016

    Wellicht dat het jou toch na de promotie veel voldoening zal geven?

    Succes met je zoektocht.

    Zomerse groet,

    • Ilse Meelberghs 5 juni 2016 — Berichtauteur

      Dankje Rob,

      Ook dat heb ik overwogen. Het onderwerp mogen uitspitten en het ontwerp uitproberen, kijken wat we daarvan leren, dat lijkt me gaaf. En ik kan best lang met iets bezig zijn zonder directe beloning. Ik geloof dat ik vooral niet tegen het strak vastgelegd pad kan. Ik ben meer van het struinen.

      Ilse

  2. Judith van Hooijdonk 5 juni 2016

    Ha Ilse,
    Die vraag is mij ook gesteld. Ik doe het ook niet, vooral vanwege de strakke structuur. En vanwege de focus die je moet aanbrengen. Ik vind te veel dingen leuk om mee bezig te zijn 🙂 Er zijn een paar punten die jij aanhaalt die je volgens mij toch iets anders kunt aanvliegen. Het proces van promoveren kan je samen doen. Ik ken verschillende voorbeelden van collega’s die gedeeltelijk samen onderzoek hebben gedaan. Je moet uiteindelijk wel individueel promoveren. En waarom zou je niet onderweg mogen delen? Waar staat dat geschreven?
    Succes met je zoektocht!

    • Ilse Meelberghs 5 juni 2016 — Berichtauteur

      Ha Judith,
      Ik had het kunnen weten. Natuurlijk zou je het wel kunnen. Dat weet je wel hé.
      Dat wat jij als samen promoveren bedoeld is niet wat ik in gedachten had. Als je er een co-creatief proces van wil maken zit het altijd in de weg dat 1 iemand aan het eind met de credits gaat lopen. Onbewust speelt dat mee en haal je niet het maximale uit die co-creatie.
      En dat van er niet over mogen vertellen heb ik van een promovenda die ik een keer tegenkwam op Edcamp en het heel lastig vond dat hij/zij niet alles mocht delen. Ik heb toen niet echt doorgevraagd.
      Ilse

  3. Marianne 6 juni 2016

    Ha Ilse, heel herkenbaar je overwegingen. Promoveren om ingang te vinden bij hoofdmensen is een mooie overweging maar de andere ‘regels’ van het promoveren passen niet bij je manier van leren. Ik herken een zelfde zoektocht in het werk van Lenette Schuijt die uiteindelijk niet is gepromoveerd in de klassieke zin maar een zeer gedegen onderzoek heeft laten uitmonden in het boek ‘wat bezielt ons’. Ze heeft wel haar innerlijke roeping gevolgd maar niet de klassieke weg gevolgd. Ze heeft de vragen die haar bezighielden ‘onderzocht’ en doet dat nog steeds.
    En in feite doe jij dat ook steeds. Je hebt een groot aantal vragen die je bezighouden en je experimenteert en komt tot conclusies. Ik vermoed dat Lenette (maar dat moet je haar vragen) een keuze heeft gemaakt om zich te focussen op een onderzoekshoofdvraag en is daar met toewijding aan gaan werken. Uiteindelijk heeft ze haar kennis en onderzoek op schrift gesteld. En voor mij een geweldig ankerpunt gecreëerd van de huidige tijdgeest en wat er veranderd dient te worden in ons denken en waar dat al gebeurt.

    Ik had ook de behoefte een tijd terug om te promoveren, maar heb het aan de kant geschoven dat is niet mijn manier van leren. Ik ben wel aan het toegroeien naar het schrijven van een boek. Dat is voor mij op een rijtje zetten waar mijn ervaring en wijsheid tot nu toe reikt. Als ik dat kan opbrengen een jaarlang toewijding aan een onderwerp. Dat zou mooi zijn. Ik heb nog geen keus gemaakt.
    En wat vaak ook in de weg staat… Is er de tijd en het inkomen om me er helemaal in te verdiepen. Zelfde geldt in bepaalde mate ook voor jou. Promotieplaats zou dat waarborgen maar die plekken zijn er maar weinig. Toch is het een keuze

    • Ilse Meelberghs 6 juni 2016 — Berichtauteur

      Lieve Marianne,

      Mooi dat verhaal van Lenette, het raakt.
      Over een boek heb ik ook al nagedacht. Ik heb eens gelezen wat schrijvers van managementboeken over het algemeen verdienen en dacht toen ‘voor het geld moet je het niet doen’
      Je kennis op schrift stellen is natuurlijk wel waardevol. Al vraag ik me dan af wat het voor toegevoegde waarde heeft tov het blog dat makkelijk toegankelijk is.
      En ja, dat omschrijf je goed, daar mag ik lekker met een groot aantal vragen aan de slag.
      Promoveren en/of een boek zou betekenen dat ik kies voor de verdieping van 1 vraag.
      En ik wil graag een ontwerp uittesten. Dus niet schrijven tot aan het ontwerp.

      Ik ben trouwens erg benieuwd naar jouw keuze 🙂

Laat een reactie achter bij Ilse MeelberghsReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 De lerende docent

Thema door Anders Norén