Het hart, kwetsbaar, krachtig, wetend.
Het hield me bezig.
Bekeek deze trailer met bijdragen van Paulo Coelho, Maya Angelou, Deepak Chopra, Isabel Allende, and Eckhart Tolle.
Herlas dit verhaal:
Er was eens een jongeman die beweerde dat hij het mooiste hart had van de hele vallei. Regelmatig toonde hij het aan iedereen die het maar wou zien.
Op een dag had een grote menigte zich midden in het dorp om de jongeman verzameld. Ze bewonderden zijn hart en ze waren het allemaal met hem eens: zijn hart was prachtig! Er zat geen schrammetje óp zijn hart of wond ín zijn hart. Ze waren het er allemaal over eens dat dit het mooiste hart was dat ze ooit gezien hadden. De jongeman was er erg trots op en pochte honderduit over zijn mooie en perfecte hart.
Op een bepaald moment stapte er een oude man uit de menigte naar voren en zei: “Waarom is jouw hart niet zo mooi als de mijne?” De menigte en de jongeman keken verbaasd naar het hart van de oude man. Het sloeg krachtig, maar het zat vol littekens en er waren plaatsen bij waar er stukken uit waren gehaald en andere stukken in wa-ren gezet. Deze stukken pasten er niet mooi in; er waren kieren en de hoeken waren rafelig. Er waren zelfs gaten in zijn hart omdat er hele stukken misten. De mensen keken verbaasd. Hoe kun je zeggen dat jouw hart het allermooiste is, dachten ze.
De jongeman keek naar het hart van de oude man en zag de staat waarin het verkeer-de en lachte: “Je maakt zeker een grapje,” zei hij, “vergelijk jouw hart eens met het mijne. Die van mij is gaaf en perfect en de jouwe is een puinhoop vol littekens en scheuren.”
“Ja,” zei de oude man, “jouw hart ziet er perfect uit, maar ik zou niet met je willen ruilen.” “Kijk” sprak hij, “elk litteken vertegenwoordigt een persoon aan wie ik mijn liefde gegeven heb: ik scheur een stukje uit mijn hart en geef het aan die persoon en vaak geven ze een stukje van hun hart aan mij terug om zo de lege plaats op te vullen. Maar de stukjes zijn niet precies hetzelfde. Ik heb gerafelde hoeken, dat ben ik met je eens, maar het herinnert me er aan dat we liefde met elkaar hebben gedeeld.Soms geef ik een stukje van mijn hart weg en heeft de ander me geen stukje van zijn hart teruggegeven. Dat zijn de lege gaten; het geven van liefde is een risico. Ook al zijn die gaten in mijn hart pijnlijk, ze blijven open. Het herinnert me er aan dat ik ook liefde voor deze mensen heb en ik hoop dat ze op een dag zullen terugkeren en het gat zullen opvullen.” “Zo,” zei hij “zie je nu wat echte schoonheid is?”
De jongeman stond roerloos en tranen rolden over zijn wangen. Hij liep naar de oude man toe, greep in zijn gave hart en scheurde er een stuk uit. Hij bood het aan de oude man aan met trillende handen. De oude man nam zijn offer aan, plaatste het in zijn eigen hart. Hij nam een ander stuk uit zijn hart en plaatste het in de wond van het hart van de jongeman. Het paste wel niet perfect, er zaten wat rafels aan, maar de jongeman keek naar zijn hart, niet meer perfect, maar mooier als voorheen, omdat de liefde van de oude man nu ook door zijn hart stroomde. Ze omhelsden elkaar en wandelden zij aan zij weg…
Ging er creatief mee aan de slag.
Het is onderdeel van de meditatie.
En het zal me nog wel een tijdje bezighouden. De vraag naar de verbanden (voor mij) tussen hart, mind en integer zijn. De vraag naar de rol van het hart in het docentschap, in het vak van de bedrijfseconoom.