Een doorgeefboek, Anastasia. Ik las de eerste van een reeks van 10. Over:
De nuchtere Russische zakenman Vladimir Megre ontmoet op een reis met zijn koopvaardijschip over de rivier de Ob twee oude mannen. Zij willen zijn bemanning lenen om een zoemende Siberische ceder – vermaard om zijn heilzame werking – te oogsten. Megre gaat niet in op het dringende verzoek en zet zijn reis voort. Het voorval laat hem echter niet los, en een jaar later keert hij terug naar de plek van ontmoeting.
Ditmaal zijn daar niet de beide mannen, maar ontmoet hij hun kleindochter, Anastasía. Het is het begin van een bijzondere relatie met een vrouw die – zonder huis – in volstrekte harmonie met haar omgeving in de taiga woont, nooit naar school is geweest en niettemin op de hoogte is van de gebeurtenissen in de wereld en de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen.
Anastasía heeft niet alleen een visie voor de aarde en de mensheid, ze lééft die visie, en in dit eerste boek van deze serie maakt ze Megre deelgenoot.
De serie is volgen zijn (Vladimir Megre) zeggen een optekening van haar visie. Deze visie inspireert mensen tot andere manieren van (samen)wonen. Snel zoekend vond ik bvb Anastasiadorp.nl. Die kracht hebben de boeken blijkbaar. Verder gaat het verhaal dat in Rusland al verschillende van die dorpen zijn.
Wat mij stoort in het verhaal is het uitgangspunt dat de hele aarde gemaakt is om de mens te dienen. En ik heb ernstige vragen over de schaalbaarheid van het leven zoals dat beschreven wordt in het boek. Ik geloof (nog) niet dat ik zo”n leven zou willen hebben.
Wat me wel enorm boeit is de andere connectie met de natuur die er beschreven wordt. En het totaal anders kijken naar de begrippen tijd en ruimte. En het heel anders kijken naar wat een kind nodig heeft, namelijk niets, alles wat het nodig heeft is er al in de natuur, het universum.
En om die 3 redenen vond ik het boek de moeite waard om te lezen. Ik probeer mijn denken op te rekken omdat onze huidige problemen niet opgelost gaan worden met ons huidige denken (Einstein). En dat oprekken is dus gelukt.
Of ik ook de rest ga lezen. In ieder geval nog niet, ik heb de strekking begrepen en dat is genoeg voor nu.
Band met de natuur.
Op een gegeven moment gaat het erover dat bijen je steken als je uitstraling bang of agressief is. Of om je te helpen:
Wordt beschreven hoe je aan een zaadje informatie over jezelf kan meegeven en dat de plant zich dan enigszins aanpast aan jouw behoeften (om je lichaam beter te maken).
Wordt een mogelijk ochtend- en avondritueel in de tuin beschreven.
Wordt beschreven hoe samengeleefd wordt met dieren. Met een heel andere communicatie dan wij die kennen.
Ik vind het wel interessant als oprekking van mijn ideeën over hoe ik en de natuur communiceren. Ik heb het me namelijk wel eens afgevraagd. Of ik niet gestoken werd om mijn been/schouder te helpen genezen. Of hoe goed mijn tuin groeit ook afhankelijk is van hoe het met mij gaat.
Tijd en ruimte
Ik heb me inmiddels in 3 moderne managementboeken door de theorie van de kwantumfysica geploeterd. En me wel eens afgevraagd “als het echt zo is, heeft dat dan geen verregaande consequenties voor ons dagelijkse leven”.
In dit boek kan je je eens ongegeneerd dompelen in verregaande consequenties. Want deze vrouw weet alles zonder te lezen, kan de toekomst in het nu beïnvloeden en kan op een andere plek dingen zien en beïnvloeden (binnen ethische grenzen)