Nederland kantelt had het erover. Niet helemaal asynchroon dit, verder prachtig!
30 november 2014
In ontmoeting de volgende stap te zetten
30 november 2014
Nederland kantelt had het erover. Niet helemaal asynchroon dit, verder prachtig!
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
© 2024 De lerende docent
Thema door Anders Norén
Richard van Dooren 16 december 2014
Bijna asynchroon maar het heeft er alles van weg. Goesie, ik jank niet snel maar als je net als jij bij Nederland kantelt bent geweest, en Rob van het Hoff hebt horen spreken over asynchroniteit, ik hem na afloop heb bedankt voor het noemen daarvan, want het was mijn missing link, dan kan ik nu wel janken om zo’n eenvoudig gebaar van onomkeerbare wederkerigheid.
De Tao kent twee stromen, de voedende en de controlerende stroom, ze staan in wisselwerking met elkaar, ofwel de synchrone en asycnhrone wederkerigheid van geven en nemen zonder oordeel of het goed of kwaad is. Ik denk zelf in de juiste verhouding van 1 staat Pi ofwel oneindig deelbaar. Dat is de natuur. Maar als we het omdraaien worden we Uber, ja die van de taxi, want dit is maar het begin van Ubereverything. Het is de bigdata, de profilering, het afhankelijk maken van mensen door slimme beïnvloeding en uiteindelijk honderden miljarden binnenslepen. Waarom moet ik steeds meer en meer aan 1984 en aan Animal farm van George Orwell denken. Het is van alle tijden, en misschien binnenkort wel het meest. Dank voor het delen. Ik mail Jan Rotmans mijn verhaal waarom we veel meer asynchroniciteit moeten toelaten, ook grote bedrijven, maar het moet bij de mensen terecht komen, niet als winsten staan bij verzekeraars, of als reserve bij de provincies etc.
Ilse Meelberghs 16 december 2014
Mooi dat het zo raakt 🙂
En nee Richard, ik weet niet veel van asynchrone wederkerigheid. Het doet ook mij denken aan het oude “wie goed doet goed ontmoet”. Verder ik kan me ook vinden in deze blogpost http://annettedolle.com/2011/06/07/asynchrone-wederkerigheid/
Richard van Dooren 16 december 2014
De blog las ik ook van de week, maar gezien een recente post over de verbinder wordt altijd betaald kan ze er misschien iets anders over denken want het verhaal van Joost is asycnhrone wederkerigheid. In haar eerdere blog rationaliseert ze het teveel, en waarschijnlijk ook wel eens teleurgesteld geweest met kopjes koffie drinken. Voor mij is het iets spiritueels. Je gaat er niet over, het is een gift van de natuur, het komt bij je terug op het juiste moment. Als we meer in het mysterie dat het universum is geloven, iets meer controle loslaten, het juiste doel voor ogen hebben er meer op je pad komt dat klopt.
De Tao kent het gezegde, uit de Tao van Poeh, ‘hoe langer of het sneeuwt, hoe meer of er valt’. Dat betekent als je iets met respect benadert creëer je meer respect. Ik noem dat witte sneeuw, die is vredig, positief. Je hebt ook zwarte sneeuw. Zwarte pietendiscussie, oorlog, IS etc. Het gaat maar door, voedt zichzelf.
Niettemin kunnen we asynchrone wederkerigheid, in de Tao onomkeerbare verenigbaarheden, naast synchrone wederkerigheid(verdienmodel) meer toelaten. Als ik de econoom Rifkey hoor gaat dat ook gebeuren met de deeleconomie, die overigens vele gezichten gaat krijgen, Some good, some bad. Interssante materie voor ons bruggenbouwers. 🙂 We kunnen in de waarde en sociale netwerken een sneeuwbui starten, die hevig gaat sneeuwen.
Ilse Meelberghs 16 december 2014
Mooi 🙂 denk ik even over na.