Reflecties over hoe je aantrekkingskracht en meerwaarde creëert.
Aantrekkingskracht
Gebaseerd op wat ik het best uitgesproken las in Corporate entity heeft het te maken met:
- een bestaansgrond die ertoe doet (= ‘het goede’ dient)
- de zorg voor de omgeving die terug te zien is in de waarden van het bedrijf
- en dat alles dat vervolgens consequent wordt omgezet in handelen
Dat consequent omzetten in handelen gaat over:
- in al je communicatie (oa positionering, merken) die bestaansgrond, die zorg voelbaar laten zijn => raakt
- medewerkers die diep betrokken zijn bij wat gedaan wordt en voor wie, die daarin willen uitblinken, daarin eindeloos oefenen. => schoonheid, gratie
- medewerkers die doen wat ertoe doet, resultaten halen, vlekkeloos/vloeiend, afstemmen, samendoen & waardecreëren. => vreugde
De “ellende” is dat alles ertoe doet en het alleen werkt als het authentiek is. Wat ik meen te zien is dat op veel plekken de mensen in het primaire proces, daar waar je bedrijf laat zien wie het echt is, taakjes uitvoeren (doen) en verbeteren (denken). Dat dat ook is wat de aandacht heeft van het management (wat doe en denk jij). Dat de mensen in het primaire proces, om legio redenen, niet in staat zijn om zich op dagdagelijkse basis te verbinden met de bestaansgrond van de onderneming. En het dus ook lastig wordt om consequent te handelen daarnaar.
Je aantrekkingskracht als organisatie hangt dus mi af van de mate waarin je als organisatie kan opschuiven van “doen en denken’ naar “zijn”
Meerwaarde
In het boek Het organisatiedilemma. Genietbare en doeltreffende bedrijven en organisaties staat een andere bruikbare tweedeling waarvan wordt aangegeven dat ze beide wezensnoodzakelijk en complementair zijn.
- de meerwaarde van het primaat van de organisatie die de leefbaarheid van het primaat van de realisatie bepaald.
- het primaat van de realisatie die beoogt iets tot stand te brengen, datgene te realiseren waarvoor de organisatie werd opgericht.
De ernst waarmee het primaat van de organisatie wordt behartigd daarentegen bepaalt de overleving- en integratiekansen van diezelfde organisatie in de samenleving, en de mate waarin zij gewaardeerd zal worden.
De ernst waarmee het primaat van de realisatie word behartigd, bepaalt het ethische gehalte van de organisatie, bepaalt haar holistische meerwaarde. (pg 40)
De rode draad doorheen de ethiek van het primaat van de organisatie is dan ook die van dienstbaarheid.
De rode draad doorheen de ethiek van het primaat van de realisatie is die van scheppingsdrang.
Als ik kijk naar bovenstaande voorbeelden van die primaten, vraag ik me af hoe zit met de verhouding in aandacht voor organisatie en realisatie. Of we in onze wens om organisaties te laten overleven zijn doorgeschoten. Vergeten zijn om aandacht te geven aan dat waarvoor ze zijn opgericht.
De meerwaarde van je bedrijf hangt dus mi af van de mate waarin je erin slaagt om je organisatie en realisatie complementair te laten zijn.