Stoppen met werken betekent heel veel laatste keren. De laatste bedrijfseconomieles, de laatste presentaties ondernemingsplannen, de laatste mentorgesprekken.
EN de laatste intervisie-sessie. Hoe lang we dit precies doen met z’n zevenen weet ik niet, maar ik vond een blogpost van maart 2013 die ging over de intervisie. Dus al zeker 5 jaar lang, 5 sessies per jaar. Ooit gestart als hulpmiddel tegen werkdruk. Inmiddels een tijd en een plek om in alle rust, veiligheid en openheid werkgerelateerde persoonlijke uitdagingen samen te onderzoeken.
Of er een ritueel bijhoorde vroeg een collega me vantevoren. Ik voelde van wel en wilde dat graag aan onze intervisor Don Binnendijk overlaten. Goeie keus van me :). Aan het eind van deze laatste intervisie kregen mijn collega’s het verzoek om op een blaadje een cadeautje voor me op te schrijven. En ik het verzoek om iedereen “een zin” te geven.
Ik kreeg prachtige cadeautjes. Over wat ik gegeven heb in de groep, over mijn ont-wikkeling die gezien is.
Het lukte me ook om voor ieder een zin op te schrijven. Met dat wat ik aan sterke kern(energie) van hen zie en met een “ik gun je” de polariteit. Omdat die er ook mag zijn. Voorbeeld: Geven en ontvangen.
Ik kreeg ook een bedankje voor het oprichten van de groep. Iets wat trouwens niet gelukt zou zijn als collega’s niet mee enthousiast waren geweest en mee het verzoek om facilitering hadden ingediend.
Het is trouwens een van de beste zetten die ik ooit gedaan heb voor mijn persoonlijke professionele ontwikkeling. Ik leerde en oefende in die sessies met voor mij belangrijke meta-skills: wederzijds vertrouwen, actief medeleven en zelfsturend includerend interacteren (vertragend spreken, eigenaarschap nemen, samen de wijsheid benutten, transparante besluitvorming en conflicten benutten). Dat ik dat zo mooi kan benoemen komt omdat ik overschrijf uit een artikel dat Don publiceerde en dat ik voor mezelf als volgt samenvatte:
Wat me opviel is dat ik inmiddels zo goed kan ontvangen. Ik kan echt laten binnenkomen wat ze op dat moment tegen me zeggen. En erna heb ik nog volop nagenoten door ze allemaal in mijn bulletjournal te zetten. Knippen, plakken, kleuren, onderzoeken waar ze omschrijven wat ik gegeven heb, markeren wat ze in mijn gedrag, mijn mens-zijn zien.
Dit is al mooie rond afgerond. Nu de rest nog.