De lerende docent

In ontmoeting de volgende stap te zetten

Wat wordt mijn rol & laat het me ervaren.

Een netwerk van docenten, studenten en mensen uit het bedrijfsleven,die ervaringen opdoen rond leervragen in een community, antifragiel, empatisch, met een “tone of decency and trust”, gevormd door mensen met talent in action, die door de anderen in dat netwerk gezien/ gewaardeerd worden.

Waarom deze “definitie”

Als beeldorganisator probeer ik de laatste dagen weer eens een beeld te krijgen van het  “leer-systeem” waar ik naar toe wil werken. Dat heb ik nodig om mijn volgende stappen te bepalen. Ik heb nog geen visualisatie van het geheel. Wel video’s en boeken die onderdelen ervan laten zien. Die heb ik bij elkaar gezet in een aparte blogpost.

En waarom heb ik dat zicht op het einde nodig. Omdat ik in het huidige systeem niet oud kan worden. Het kost me op de lange termijn teveel energie om bepaalde zaken te ontwijken. En volgens mij hoeft dat niet. Ik geloof namelijk dat verantwoordelijkheid nemen en creatief zijn etc etc erg worden bepaald door het systeem waar je in zit. En geloof dus ook dat je een leer-systeem kan creëren waarin dat “als vanzelf” gebeurd.

Ik wil dus gewoon richting zo’n systeem.

Waar ik nu mee worstel is:

  • Wat zijn de stappen op weg ernaar toe.
  • Waar kan ik (delen van) het eindresultaat ervaren.
  • Wat wordt mijn rol bij het bouwen van zo’n systeem.

Wat zijn de stappen op weg ernaar toe?

Ik heb al veel gelezen/gekeken de afgelopen 2 jaar. Van populair tot onderzoeken. En lees nog steeds. Feel free om me nog meer materiaal toe te stoppen.

Waar kan ik delen ervan zelf ervaren?

Toch heb ik de indruk dat het tijd wordt om naar buiten te gaan. Om te ervaren hoe het zou zijn als het gelukt is. Ik werk 60% en heb op woensdag en vrijdag tijd. Wie heeft er ervaringen voor me?  Zodat ik kan voelen ipv weten hoe het is.

Wat wordt mijn rol hierin?

Zo en dit is het kwetsbaarste stuk om te bloggen. Daarom dat ik mezelf moed heb “ingesproken” door nog eens naar Brené Brown te kijken. Want ik heb hulp nodig, feedback over wat jullie zien, ervaringen die jullie hebben.

Ik meen een aantal opties te hebben en zoek naar vanuit welke rol mijn bijdrage het meest effectief/het grootst kan zijn.

Als docent:

  • Ik kan in de uren dat ik bij de studenten ben richting dit systeem in mijn les werken.
  • Als docent heeft mijn leren en het toepassen ervan direct effect op de studenten.
  • Aandachtspunten:
    • Omdat studenten in de andere uren wat anders ervaren, gaat een deel van het effect weer verloren.
    • Ik heb daarin ook nog te leren. En dat gaat makkelijker als “het systeem” voorbeelden laat zien die ik kan oppikken.
    • In de huidige vorm gaat maar 1/3 van de tijd naar contacttijd met de student en ligt veel rondom evalueren vast.

Als lid van een groep die nieuw onderwijs ontwerpt:

  • Als bij het ontwerpen van het onderwijs het bovenstaande systeem het uitgangspunt is en meegenomen wordt in het ontwerp, veranker je het mogelijk op die plek in het curriculum.
  • Als lid van een groep die nieuwe dingen zoekt, uitprobeert en met elkaar deelt voel ik me in mijn element. Voelt zo: uit veranderen als chaotisch proces

Bij ‘play’ schaaltjes bubbelt en bruist het. Steeds ontstaan er in de interactie weer nieuwe ideeën en iedereen is erg benieuwd of er iets interessants uitkomt. Er hangt hier dus een veel vrijere en nieuwsgierige sfeer, waarbij men regelmatig tot nieuwe lokale betekeniswolken komt. ‘Play’ schaaltjes zijn vaak te vinden aan de randen van de organisatie.

  • Ik zou die ervaring graag uitbreiden met studenten en mensen uit het bedrijfsleven als onderdeel van die groep.
  • Een collega vergeleek me nav mijn talentenpitch met een speurbij, past hier wel bij.
  • Aandachtspunt: De mogelijkheden om “als speurbij” betaald te krijgen zijn minimaal. Het uitgangspunt is dat dit bij de baan hoort. Ook als je dat fundamenteel meer doet dan je collega’s. Dus voorlopig doe ik dat gratis en geniet ervan (=energie)

Als leidinggevende/organisator van een groep die nieuw onderwijs ontwerpt en uitvoert:

  • Voorlopig is het nog zo dat het de richting en het gedrag van de formele leidinggevende veel invloed heeft op het groepsproces. Een leidinggevende rol op me nemen zou volgens mij dus betekenen dat ik meer invloed kan uitoefenen op het (deel)systeem.
  • Ik goed de stappen overzie die genomen moeten worden om het te laten lukken en mensen kan meetrekken in mijn enthousiasme.
  • Voor het organiseren van vernieuwing is soms wel geld beschikbaar.
  • Aandachtspunt: In het onderwijs bestaat de neiging om voor een dubbeltje op de eerste rang te willen zitten. Ik wil wel eerste rang. Ik ben bereid te kiezen om iets niet te doen als ik daarmee kan bereiken dat ik voor een ander project de mensen die mee hun nek uitsteken fair kan belonen. Dat vind ik belangrijk.

Als leider van een school- of faculteitsbreed docententeam:

  • Ik ga pas echt het systeem krijgen dat ik graag wil, als de formele leidinggevenden dat gedrag laten zien en het systeem deze richting op gaan sturen.
  • En soms denk ik dan, wat houdt me tegen om het zelf te gaan doen.
  • Ik heb van collega’s/vrienden al wat argumenten gehoord. Volgens mij komt het erop neer dat mijn leidinggevende dan iemand zou moeten zijn die me dat systeem wil laten bouwen, accepteert dat ik ook nog niet helemaal weet hoe en me de vrijheid durft te geven om te gaan experimenteren. Erop vertrouwend dat ik voor dingen die ik niet goed kan, mensen om me heen verzamel die dat wel kunnen.

Als je er een uitdaging in ziet om me te helpen bij mijn keuze dan zijn mijn talentenpitch en linkedin-profiel wellicht een goeie ondersteuning.

Ik ben benieuwd.

Verder Bericht

Vorige Bericht

4 Reacties

  1. Frans Droog 27 oktober 2013

    Het beeld dat bij mij ontstaat uit deze blogpost, je talentenpitch en eerdere blogposts is er een van ‘los’.
    Ik weet niet of de wens om een systeem te veranderen sterk genoeg is om deze uitgevoerd te krijgen door er deels deel van te gaan uitmaken. Anderzijds is dat wel de plek waar je zou moeten willen zijn.
    Het beeld dat bij mij ontstaat is er een van ‘los op zoek naar los gebonden’.
    Het plezier en de energie komen uit het nieuwe en de drang te verbeteren. Is deze energie genoeg om een deel van het plezier tijdelijk in te leveren te investeren in het deels vaster binden aan het systeem dat verbetering behoeft? Met alle kans op ander en meer plezier in een nabije toekomst.
    Het beeld dat bij mij ontstaat is er een van ‘los gebonden richting centrum’.
    De vrijheid aan de randen geeft zicht naar buiten en staat toe naar binnen te draaien, en weer terug. Een systeem veranderen gebeurt in de kern, waar mogelijk niet altijd draaien mogelijk is en het zicht naar buiten belemmerd kan zijn. Maar juist ook dan moet het beeld helder voor ogen staan.
    Succes!
    Maar vooral plezier en energie.

  2. mwmott 28 oktober 2013

    Lastig vind ik het om hier op te reageren. Ik kan me niet zo concreet voorstellen hoe je ‘leer-systeem’ er uit ziet. Ik zoek een voorbeeld. Ik kan het niet zo goed vertalen naar een middelbare schoolsituatie, lastig voor me. Maar wellicht ook waar jij tegen aan loopt. Heb je een concreet voorbeeld, bijvoorbeeld een leervraag en hoe dan verder?

    • Ilse Meelberghs 30 oktober 2013

      Fijn dat je reageert! Ik snap de moeilijkheid wel, dezelfde reactie krijg ik ook IRL van collega’s nav deze blog. Dat levert hele mooie gesprekken op. Met twee vragen die steeds (ook van jou dus) terugkomen. “Maak eens concreter waar je naartoe wil” en “ben je echt bereid de vrijheid van de zijlijn in te ruilen voor een plek in het midden, de kern van de huidige cultuur/werkwijze en die van daaruit veranderen”. Een antwoord begint te komen, maar ’t is er nog niet. Mag ik het daarbij voor nu even laten?

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 De lerende docent

Thema door Anders Norén