Van mezelf meen ik dat ik voorop loop als het gaat om onderwijsinnovatie. Soms voelt het alleen. Toch loop ik vaak maar net voor de troepen uit, hangt ook nog af van hoe je “troepen” definieert :). Er zijn mensen die jaren voor mij uit lopen. Met een ervan, Guido Crolla, sprak ik vandaag. Een afspraak die weer past in het rijtje: hoe organiseer ik het onderwijs voor duurzaam opgeleide economen.
Bij het kennismaken gaat het over “de verhalen achter” KoempoelHAN , Kaospilot (komt nog een video van), HAN Large Scale Dream. Over kansen herkennen.
Ik wilde graag wat meer weten over #thepowertoflower. Ik had het geclasseerd als een manier om de intrinsieke motivatie van studenten te raken. There is more to it.
Je kan het nalezen. Het is online beschikbaar of kan ook voor je geprint worden.
Eigenlijk zou iedereen een leermodel voor zichzelf kunnen creëren, dit is het mijne, (oa gebaseerd op een quote van Mahatma Gandhi:)
“Your thoughts become your words, Your words become your actions, Your actions become your habits, Your habits become your values,Your values become your destiny.”
Mooi is ook dat het gekoppeld wordt aan ondernemerschap en de tocht van de held.
Hij heeft iets te pakken wat ondernemerschap bevordert en misschien zelfs slagingspercentages beïnvloedt.
Zelf kan ik het nog niet helemaal vastpakken. Er zijn wel wat woorden die ik wil vasthouden na dit gesprek. Een beetje random bij elkaar gezet. Niet perse uitgesproken tijdens het gesprek:
- Een leerproces start toch echt met het raken van de intrinsieke motivatie van de lerende. (vertragen om later te versnellen?)
- Goed leren waarnemen, wat zeggen de woorden over de gedachten, lukt het overgaan tot actie wel/niet. Interventies daarop afstemmen.
- Een heel lastig stuk is het veranderen van je gewoontes. Daar blijven mensen vaak steken. (= Oef, zacht zijn voor mezelf 🙂 )
- Met het al dan niet dat gedrag wijzigen, daarmee laat je helder je waardes zien.
- In de omgekeerde richting (linksom) werkt ie conditionerend. (Als jij … wil worden dan zijn dit belangrijke waarden/gewoontes, dus doe maar dit en schrijf vervolgens even op … )
- Echt explorerend innoveren met studenten werkt niet als je aan het eind van de periode credits moet toekennen gebaseerd op … (credit gewoon vooraf toekennen of een andere manier van wederkerigheid bedenken).
- Een beslissing nemen en leven met de beslissing.
- Ik wil af van “Tja, er zijn nu eenmaal goeie en minder goeie groepen studenten”. Het is belangrijk voor de kans op slagen en het is geen “fait accompli” Het is een kwestie van er al dan niet wat aan willen doen. Er tijd voor vrij maken. (Ik zoek trouwens nog steeds naar onderzoek dat dat gevoel bevestigd)
- Exploratieve innovatie-activiteit
- Neiging om de periode lang te maken (semester) om kans op slagen te vergroten? Waarom eigenlijk?
- Niet laten vangen in een eenmalige pilot (van een halfjaar). Falen moet een optie mogen zijn.
- Activiteiten van een week doen echt iets met het groepsproces.
- Je vraagt studenten als ze meedoen om hun talenten in te zetten om samen iets te maken. Daar hoort een vorm van echtte wederkerigheid bij. Wat krijgen zij ervoor terug.
Uiteindelijk brengt het me bij het onder woorden brengen van een gewoonte die ik graag zou aannemen:
Ik ontwerp nieuwe activiteiten/onderwijs met studenten als partner.
(mijn rol = facilitator learning space)
Bedankt ook jij Guido voor het delen van jarenlange ervaring tijdens een gezellige ontmoeting.